Gepubliceerd in Parijs op 6 januari 1868.
In dit werk behandelt Kardec verschillende vragen van een filosofische en wetenschappelijke orde, zoals de schepping van het Universum, de vorming van werelden, de opkomst van de geest, volgens het spiritistische paradigma van het begrijpen van de werkelijkheid.
Kardec probeert de wonderen te bestuderen als natuurlijke fenomenen waarvan de werkingsmechanismen momenteel onbekend zijn voor de wetenschap. Het beschrijft de buitengewone daden van Jezus Christus en legt uit wat er echt is gebeurd. Het toont ook het spirituele en fysieke proces van het creëren van de aarde, de sterren en planeten waaruit het universum bestaat, volgens de wetenschappelijke kijk van zijn tijd.